Co na plac zabaw? czyli przekąski dla dziecka

Od początku ciepłego sezonu, zaczęliśmy wychodzić na place zabaw. Czas, który na nim spędzamy, znacznie się różni od tego co było np. w czerwcu. Temperatura jest niższa. Chłopaczek mi podrósł, ma 15 miesięcy - w momencie, gdy to piszę. Ile można w domu siedzieć??

Na początku bywało, że wracaliśmy po 15- 20 minutach, bo Kuba już się znudził. Jeśli byliśmy dłużej niż 40 minut to był cud. Nie zawsze zabierałam wtedy ze sobą przekąski. Czasami nawet wody nie brałam. No, ale do domu mieliśmy rzut beretem.

Zmieniliśmy plac zabaw, na taki bardziej rozbudowany. Zaczęliśmy też "bywać". Czas spędzony poza domem to od 1 do 3 godzin (średnio 2-2,5h). Trzeba było pomyśleć o przekąskach. Na początku było łatwo. Banan. Tubka. Buła. No i woda. Koniec.

Ile można? 

Kuba dość szybko znudził się produktami dla mnie tak łatwymi w transporcie i przechowywaniu. Sama zaczęłam sobie wyrzucać,  że kurczę! co ja robię?! Ile tych tubek, bananów, buł (na szczęście nie całych) może jeść ten mały człowiek.

Jak ja jestem wdzięczna mojemu synowi, że "strzela focha" i nie bierze wszystkiego co mu daję. Stawia mnie do pionu. Odczytuję: matka! ile można?

Słodkie na śniadanie. Na przekąskę. Na drugie śniadanie... i podwieczorek... Caaałe szczęście, postanowiłam, że chociaż obiad i kolacja to musi być coś z warzywami.

To nadal! za mało! Potrzeba więcej warzyw.

Na 100 posta na insta, życzyłam sobie ich więcej.  Za chwilę 200 i... tak jest więcej warzyw! Sukcesywnie, kroczek po kroczku. Nie od razu cała armia od rolnika, ale... udało się!

  

Owoce i warzywa to najlepsza przekąska

Dołączyłam teraz warzywne przekąski. Lekko inspirowana @gotujaca_mama i jej córką zajadającą surową marchewkę w drodze powrotnej z przedszkola. Dasz wiarę?!

Dodawałam warzywa. Owoce zaraz obok. Był też moment, gdy pomyślałam: "chyba oszalałam... co ja robię?". Myśli te odgoniłam pewnego dnia, słuchając po raz pierwszy chyba Porannej Melisy sezonowej, Zuzi Anteckiej. Zuza mówiła w nim o temacie, który starałam się od paru dni realizować.
W zasadzie szukałam w tym nagraniu odpowiedzi, na to co zrobiłam.

 Co zrobiłam?

Czy fasola, taka zwykła np. czerwona. Z puszki. Nadaje się na przekąskę dla dziecka. Co??!!! Fasola? Jakaś patologia chyba! Albo kobicie całkowicie odwaliło. I znalazłam odpowiedź.

Do picia woda, bardzo rzadko herbata rooibos

Można! To ja kształtuję w nim nawyki i świadomość co jest/ może być przekąską. Jeśli będę dawać mu słodycze - będą to słodycze. Owoce to owoce. Fasola? Będzie myślał, że to okej. Tak ma być. I przede wszystkim nie będzie się zastanawiał nad tym, czy to jest spoko czy nie. Otworzyłam swój horyzont pod tym względem. I dobrze mi z tym.

Na placu zabaw, gdy słyszę Jakubowe "AM" i otwieramy magiczne pudełko z przekąskami, często słyszę głośne "Ahhh!". To mamy, które siedzą akurat gdzieś w pobliżu. "To jego przekąska?", "On je warzywa?", "Sam je?"... Te i wiele innych słyszę bardzo często. Widzę też satysfakcję w oczach mam, gdy nie wybierze akurat na przykład marchewki a tylko owoce. Cóż...

Proponuję. Kuba próbuje albo i nie. Daję mu możliwość.

Co podaję na przekąskę:

• owoce - każde, umyte,
• warzywa - umyte, ugotowane i na surowo
• tubki owocowe - w tym domowe, wkładane do wielorazowych woreczków (np. baby monster), na dalsze wypady,
• pozostałości po śniadaniu - placuszki, naleśniki, kaszki z owocami,

Mam też "mini przekąski" na spokojny czas w kolejce w sklepie, powrót do domu czy niecierpliwość w oczekiwaniu na posiłek. Nie ma opcji by się tym najadł, to raczej by zająć mu czymś ręce i buzię. Daję mu natkę pietruszki, szczypiorek, koperek, pora czy... cebulę. Dziwne? Tak dla mnie na początku też to było dziwne. Podczas gotowania czy zakupów (np. stania w kolejce) często muszę radzić sobie by zająć czymś dziecko i zyskać kilka minut. Dałam Kubie do spróbowania np. koperek, pora sam sobie znalazł jak i resztę. Nie zawsze działa, ale zazwyczaj tak.

Czego raczej nie podaję? Kanapek - rozłożyłby na czynniki pierwsze, ostatecznie niewiele jedząc. Je zabieramy tylko na dalsze wyprawy, np. do pociągu.

Czego nigdy nie podaję na przekąskę:

• słodyczy - ze sklepu nie ma u nas w ogóle, robię muffinki bez cukru, ale Kuba nie jest nimi za bardzo zainteresowany. Jak zje jedną całą to jest dużo. Zjedzenie domowych słodkości to raczej święto, nie regularna przekąska.
• Chrupek - tak, tych mega popularnych. Zapychają - tak. Nie mają żadnych wartości odżywczych? Tak. Obklejają zęby sprzyjając próchnicy? Tak. Jednak mój powód i kategoryczny zakaz czy wręcz odrzucenie, na samą myśl to... Fakt z mojego życia. Kilka lat temu pracowałam w Anglii, na pakowaniu w magazynie... takie chrupki służyły nam jako wypełniacz luk w kartonach...! Polskie dzieci to jadły. Angielskie wysypywały do śmieci. Biodegradowalne, eko wypełnienie by nic nie latało i nie uszkodziło się. Smacznego! Nie dla mojego dziecka. Kuba nigdy ich nie jadł i serio, ma się całkiem nieźle. Raz usłyszałam, że dziewczyna daje swojemu synowi, bo mąż (a raczej jej teściowa) nie chce, by wszystkiego dzieciakowi zabraniać. No cóż... 
• soczki - typu kubusie, "wody" smakowe czy wyciskane w domu. Żadnych nie podaję. Dziecko, nawet 15 miesięczne, nadal nie potrzebuje dopajania soczkami. Zdrowiej napić się wody a owoc zjeść.

Każdego dnia w każdym (lub 95%) wózków widzę chrupki, tubki, wafelki, pączusie. Słyszę: "a moje dziecko nie chce jeść warzyw" - to standardowe hasło. Nie widzę w rodzicach chęci ich podania. Dają to co inni lub to co znają. Realnie nie próbują znaleźć sposobu jak to zmienić. Na moją delikatną podpowiedź (gdy pytają): próbuj, proponuj... "No ale on/ona nie chce". Czasami mam ochotę zapytać ile razy ktoś próbował, jaka jest atmosfera posiłku itd. ale tak szczerze mówiąc, wydaje mi się, że rodzic mówiąc to nie szuka pomocy. Po co to mówi? Może ktoś z was mi podpowie.

Nie wszystko z pudełka znika.

Co Ty podajesz swojemu dziecku na przekąskę? Co u was króluje?